บทความแรก กับข้อคิดที่อยากจะเป็นโปรแกรมเมอร์

ผมได้พูดคุยกับหลายๆ ท่าน ได้ความรู้ ได้ประสบการณ์ กว่าจะมาเป็นโปรแกรมเมอร์ธรรมดา ได้ ต้องงมๆ เดาๆ หาผลลัพธ์  จนผลลัพธ์เป็นที่พอใจสำหรับตัวเอง  แต่พอนำไปใช้จริงหรือนำเสนอต่อผู้คน กลับเจอปัญหามากมาย เช่น

• ทำไมปุมต้องชื่อ  “ตกลง”  ทั้งที่กดแล้วมันแค่ค้นหา !
• ทำไมหน้าจอไม่สามารถขยายเพิ่มได้ !
• ทำไมคลิกเยอะจัง !
• เอาแบบกดไม่เกิน 5 คลิก ก็พิมพ์ได้แล้วมีไหม ?
• มันมีระบบ auto เลยไหม แบบคลิก 1 ครั้ง ก็ทำงานเสร็จเลย มีไหม ?
• และอื่นๆ ลักษณะเดียวกัน
  

ก่อนจะไปสรุปหรือรับ  ข้อเสนอแนะต่างๆ  ก็กลับมาคิด เออ  มันมาถูกทางแล้ว  แสดงว่ามีคนสนใจในตัวโปรแกรมด้วย ทำให้เข้าใจคำถามของเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ที่ชอบถามผม ว่า  “เคยไหม ….”  หรือ “เคยเจอ bug แบบนี้ไหม”  มันก็เป็นเรื่องเดียวกัน ที่ทุกๆ โปรแกรมย่อมมีรายละเอียดที่ต้องเก็บมาพัฒนาต่อ  เลยบอกไปว่า  ใจเย็นๆ ค่อยๆ ปรับแก้ไขโค้ดไป  ไม่มีใครทำโปรแกรมแล้วใช้ได้ทุกเครื่องหรอก หรือไม่มี bug เลยก็ยังไม่มีนะ  รับคำแนะนำอะดีแล้ว  อยากอคิติกับคำถามหรือคำเสนอแนะ  ลองมองมุมกลับดู หากเราเป็นผู้ใช้ เราก็คง สงสัยหรือสับสนที่จะทำอะไรลงไปกับโปรแกรม  ไม่รู้ว่ามันจะ ทำได้ไหม ? ประมาณนี้

สรุปเบื่องต้น

• ทำความเข้าใจกับคำถามหรือข้อเสนอ
• มองมุมอื่นๆ บ้าง หากจะแก้ไข bug สักตัวหรือหลายๆตัว
• ท่องไว้ในใจ ว่า “เราทำได้”  “ผมทำได้” “เดี่ยวมันต้องได้น่า”  อะไรแบบนี้

เป็นความเห็นส่วนตัวนะครับ  สวัสดีสมาชิกใหม่ครับ